O BIG BANG

   Un sacerdote católico e astrónomo, o belga George Lamaître, foi o primeiro que hipotetizou en 1927  coa posibilidade de que o universo estaba comprimido nun pequeno punto, o "átomo primordial", que nun momento dado expandiuse e deu lugar a todo o que coñecemos agora, incluido o espazo e tempo. 

  

 Un par de anos despois, o astrónomo estadounidense Edwin Hubble descubriu que as galaxias se alonxaban de nós a gran velocidade. Tamén observou que canto máis lonxe están de nós máis rápido se alonxan. Tras analizar os datos concluiu que o universo se expande de maneira uniforme. Esto significa que nalgún instante do pasado todas as galaxias do universo estaban amontoadas no mesmo lugar ao mesmo tempo.

  Un par de décadas máis tarde, en 1948, o físico ruso George Gamow, quen fixo, xunto aos seus colaboradores estadounidenses Ralph Alpher e Robert Herman, os desenrolos matemáticos pertinentes para dar forma de teoría científica a esta idea. 

  O modelo de Gamow empezaba unha fracción de segundo despois do Big Bang. Segundo os seus cálculos nese momento o universo tería unha temperatura de 10 billóns de grados e era unha sopa primixenia , denominouna hílem, término que xa usaban os filósofos da antiga Grecia. Estaría composta por fotóns, neutróns, protóns e electróns libres bañados por unha potente radiación electromagnética. 

  Segundo os cálculos do equipo, a primeira luz xurdiu cando a temperatura diminuiu, circunstancia que permitiu aos fotóns, viaxar. Esto sucedeu cando o universo era xa un bebé e tiña pouco máis de 380.000 anos de idade. Calcularon que a temperatura do universo entonces sería de 270 grados Celsius baixo cero o que corresponde a unha radiación de moi baixa enerxía, no rango das microondas. 

  

  Gamow acertou en case todo, pero non na formación dos elementos químicos. Este físico cría que os elementos químicos se formaron durante os primeiros minutos de vida do universo. Equivocouse. O seu colaborador Alpher calculou que a etapa de síntese de elementos durou pouco máis de 20 minutos e que o 99% dos elementos que se formaron eran helio e hidróxeno. O resto eran trazas de litio e berilio.

  O resto dos elementos químicos formáronse millóns de anos despois no interior das estrelas. Esto descubriuno o astrofísico Fred Hoyle, amigo de Gamow pero á vez un dos maiores inimigos da súa teoría do Big Bang, que a súa vez, paradoxicamente acuñou o nome sen pretendelo. Parecíalle ridícula, e en certa ocasión describiuna con desprezo usando as palabras "Big Bang". Tanto gancho tivo a descalificación que se converteu no nome oficial.